Hieronder heb ik allemaal gedichten over de Gevangenis.
Ze zijn allemaal gemaakt door tieners.
Schuldgevoel
Langzaam moet ik de draad weer
oppakken.
Vreemd….. om weer vrij te zijn.
Het lijkt of alles is
veranderd
de mensen staan zo ver van mij.
Beladen en vol met
schuldgevoel
volg ik weer mijn nieuwe weg.
Terugdenkend hoe het zo ver
gekomen is.
Niet begrijpend dat de knop zo is om gegaan bij me.
Met pijn in mijn hart denk ik aan degene die ik leed heb aangedaan.
Zouden ze het
mij nog kunnen vergeven?
Zo dwarrelen mijn gedachten
zonder antwoorden, ik
voel me eenzaam.
Ik voel de ogen priemen van die mij nog kennen.
Mijn naam staat in hun hart
gegrift.
Hoe moet ik mijn weg vervolgen?
Waar zoek ik die schone lei voor
mijn toekomst?
O God!
Het enige houvast wat ik nog heb is:
“De mens ziet de mens aan……
maar Gij mijn hart”.
Door: Cees van Wijgerden
Alleen
Alleen in mijn cel kan ik mezelf
zijn.
Dan ben ik alleen met m’n pijn.
Dan speel ik geen verstoppertje
meer.
Dan gaan mijn gevoelens weer tekeer.
Ik begin dan te dromen.
Zelfs te huilen.
Ik hoef mij voor niemand te
verschuilen.
Mijn tranen kan ik laten gaan.
Alleen dan besef ik dat mijn
gevoelens nog bestaan.
De tijd is gekomen.
Om stil te staan.
Bij alles wat ik ooit verkeerd heb
gedaan.
Het was misschien geen opzet.
Ik deed mensen pijn, dat heb ik nu
gevoeld.
Zal mijn familie nog warmte kunnen geven.
Kunnen zij mij ooit
vergeven?
Door: Auteur onbekend
Alleen in mijn cel kan ik mezelf
zijn.
Dan ben ik alleen met m’n pijn.
Dan speel ik geen verstoppertje
meer.
Dan gaan mijn gevoelens weer tekeer.
Ik begin dan te dromen.
Zelfs te huilen.
Ik hoef mij voor niemand te
verschuilen.
Mijn tranen kan ik laten gaan.
Alleen dan besef ik dat mijn
gevoelens nog bestaan.
De tijd is gekomen.
Om stil te staan.
Bij alles wat ik ooit verkeerd heb
gedaan.
Het was misschien geen opzet.
Ik deed mensen pijn, dat heb ik nu
gevoeld.
Zal mijn familie nog warmte kunnen geven.
Kunnen zij mij ooit
vergeven?
Door: Auteur onbekend
Rechtszaal
Plomp verloren voelde ik me
moederziel alleen in dit grote gebouw.
Mijn advocaat naast me,
volgens mij ook alleen maar voor zijn centen.
Voor me zat een hele dikke
man,
met een zwarte cape en een soort witte stropdas
onder zijn dikke
hangkin.
In zijn wenkbrauwen kon je krulspelden zetten,
zo lang waren
zijn haren.
Hij keek ook een beetje scheel.
Hoe langer ik naar hem keek,
hoe lelijker ik hem vond.
Zijn gezicht zat vol met diepe plooien.
Een
bulderende stem:
Over sociaal gedrag en…….de rest.
Spui maar vent,
‘t zal mij worst
wezen,
zonde van z’n tijd om zich met mij te bemoeien.
't Gaat het laatste
jaar goed met me.
Maar goed, preken kon hij, nou ja, bulderen.
Beatrix hing boven hem.
(jammer dat het schilderij niet op zijn hoofd valt)
Keek mij met een liefdevolle blik
aan, zo van:
Wacht maar ventje, komt nog goed met je,
de tijd zal het
leren.
Eindelijk was ie uitgepreekt. Ouwe
koek.
Was mij allang allemaal verteld,
hoe het anders moet.
Maar goed,
ik wachtte op de uitspraak.
Viel mee, na die donderende
preek.
Ik mocht gaan,
hij keek me aan met een blik van:
“Zo manneke, dat heb ik jou eens mooi
verteld”.
Weet je, hij snapt mijn leventje toch
niet.
Weer liet ik m’n blik gaan over het schilderij van Beatrix.
Het
Wilhelmus klok door m’n hoofd:
“Dat ik toch vroom mag blijven”…
eh……
Gauw naar huis! Voordat ik
echt vroom word!
Weer een ervaring rijker.
Maar…….. je er moet niet teveel komen
in een rechtszaal
Door: Cees van Wijgerden
Plomp verloren voelde ik me
moederziel alleen in dit grote gebouw.
Mijn advocaat naast me,
volgens mij ook alleen maar voor zijn centen.
Voor me zat een hele dikke
man,
met een zwarte cape en een soort witte stropdas
onder zijn dikke
hangkin.
In zijn wenkbrauwen kon je krulspelden zetten,
zo lang waren
zijn haren.
Hij keek ook een beetje scheel.
Hoe langer ik naar hem keek,
hoe lelijker ik hem vond.
Zijn gezicht zat vol met diepe plooien.
Een
bulderende stem:
Over sociaal gedrag en…….de rest.
Spui maar vent,
‘t zal mij worst
wezen,
zonde van z’n tijd om zich met mij te bemoeien.
't Gaat het laatste
jaar goed met me.
Maar goed, preken kon hij, nou ja, bulderen.
Beatrix hing boven hem.
(jammer dat het schilderij niet op zijn hoofd valt)
Keek mij met een liefdevolle blik
aan, zo van:
Wacht maar ventje, komt nog goed met je,
de tijd zal het
leren.
Eindelijk was ie uitgepreekt. Ouwe
koek.
Was mij allang allemaal verteld,
hoe het anders moet.
Maar goed,
ik wachtte op de uitspraak.
Viel mee, na die donderende
preek.
Ik mocht gaan,
hij keek me aan met een blik van:
“Zo manneke, dat heb ik jou eens mooi
verteld”.
Weet je, hij snapt mijn leventje toch
niet.
Weer liet ik m’n blik gaan over het schilderij van Beatrix.
Het
Wilhelmus klok door m’n hoofd:
“Dat ik toch vroom mag blijven”…
eh……
Gauw naar huis! Voordat ik
echt vroom word!
Weer een ervaring rijker.
Maar…….. je er moet niet teveel komen
in een rechtszaal
Door: Cees van Wijgerden
Mijn maatje
Ik had vorige week een vrije dag van school,
geen
rooster vrije dag, of zo,
nee,
gewoon vrij.
Geen leraren ziek,
geen
bruiloft,
niet naar de tandarts,
niet naar de orth, weet je wel, heras
hekwerk,
geen ziekenhuis bezoek,
geen bromfietsexamen,
niet
gespijbeld,
geen sterfgeval.
Nee hoor…. niets van dit alles.
Ik had gewoon een dagje vrij!
Zat
op het politiebureau.
Project Halt!
Prachtige brief thuis gehad,
als volgt:
Je
bent met de politie in aanraking gekomen wegens
baldadig gedrag.
De politie heeft daarom jouw gegevens naar
bureau Halt gestuurd.
Samen met jou wil ik bekijken of een straf via Justitie
voorkomen kan worden.
Meestal kan dat door de eventuele schade te vergoeden
en een aantal uren
te werken.
Hiermee handel je jouw zaak dan weer af.
Ik nodig je uit voor een eerste gesprek om de mogelijkheden
van een
Halt-verwijzing te bespreken.
Je ouders / verzorgers worden bij dit gesprek
ook uitgenodigd.
Als je zonder bericht niet op deze afspraak verschijnt,
dan moet ik jouw gegevens
terugsturen naar de politie.
In dat geval zal jouw zaak naar de Officier
van Justitie worden doorgestuurd.
Meer informatie vind je in de folder die je
bij deze brief aantreft.
Met vriendelijke groet,
………………….
Tja,
dat heb je als je het een en ander opblaast met
Oud en Nieuw.
( Je mag tegenwoordig ook niks meer.)
Straatvegen, achttien uur, bij de
bosjesmannen.
Ik aan het vegen, langs mij fietsten……. mijn vrienden.
Ik aan het vegen, en
dan die……. reactie:
mot ik oe nog helpe?
En
wat denk je!
Die vent ziet ook alles.
de……. hoofdconciërge van de
school.
net toevallig……………
dat ik! …..loop te vegen!
Lachte. En riep: lukt het een beetje?
Shit man …………complete afgang!
Project Halt……..ik baal als een
stekker!
Door: Cees van Wijgerden
Ik had vorige week een vrije dag van school,
geen
rooster vrije dag, of zo,
nee,
gewoon vrij.
Geen leraren ziek,
geen
bruiloft,
niet naar de tandarts,
niet naar de orth, weet je wel, heras
hekwerk,
geen ziekenhuis bezoek,
geen bromfietsexamen,
niet
gespijbeld,
geen sterfgeval.
Nee hoor…. niets van dit alles.
Ik had gewoon een dagje vrij!
Zat
op het politiebureau.
Project Halt!
Prachtige brief thuis gehad,
als volgt:
Je
bent met de politie in aanraking gekomen wegens
baldadig gedrag.
De politie heeft daarom jouw gegevens naar
bureau Halt gestuurd.
Samen met jou wil ik bekijken of een straf via Justitie
voorkomen kan worden.
Meestal kan dat door de eventuele schade te vergoeden
en een aantal uren
te werken.
Hiermee handel je jouw zaak dan weer af.
Ik nodig je uit voor een eerste gesprek om de mogelijkheden
van een
Halt-verwijzing te bespreken.
Je ouders / verzorgers worden bij dit gesprek
ook uitgenodigd.
Als je zonder bericht niet op deze afspraak verschijnt,
dan moet ik jouw gegevens
terugsturen naar de politie.
In dat geval zal jouw zaak naar de Officier
van Justitie worden doorgestuurd.
Meer informatie vind je in de folder die je
bij deze brief aantreft.
Met vriendelijke groet,
………………….
Tja,
dat heb je als je het een en ander opblaast met
Oud en Nieuw.
( Je mag tegenwoordig ook niks meer.)
Straatvegen, achttien uur, bij de
bosjesmannen.
Ik aan het vegen, langs mij fietsten……. mijn vrienden.
Ik aan het vegen, en
dan die……. reactie:
mot ik oe nog helpe?
En
wat denk je!
Die vent ziet ook alles.
de……. hoofdconciërge van de
school.
net toevallig……………
dat ik! …..loop te vegen!
Lachte. En riep: lukt het een beetje?
Shit man …………complete afgang!
Project Halt……..ik baal als een
stekker!
Door: Cees van Wijgerden
De uitspraak
Het gevoel dat een ander
over jouw leven moest gaan beslissen, deed pijn.
De uitspraak was hard.
Het is misschien wel te begrijpen.
Maar……ik voel me rot.
Niet naar huis, geen vrienden.
Alleen, helemaal alleen overgelaten
aan het lot.
Mijn toekomst stort in.
En nu maar wachten, wachten op het
onbekende.
Wat staat mij daar te wachten?
Waar ga ik naar toe? Drie
onbekende jaren.
Mag ik even kwaad zijn?
Mag ik teleurgesteld zijn?
Mag ik tegen alles aan schoppen?
Shit, dit had ik niet verwacht!
Ik ben opstandig en woede komt er in me boven.
Ik kan wel vloeken, klote zooi.
Alleen in mijn cel, daar kan ik huilen.
Alleen in mijn cel, daar kan ik mezelf zijn.
Wie begrijpt mij nou?
En toch…..
Ik moet doorgaan, ik moet er iets moois van maken.
Mijn leven moet zin krijgen, ik moet ver vooruit kijken.
Heel ver vooruit.
Dit moet ik vergeten,
Het is een moment van mijn leven waar ik doorheen moet.
Een moment van mijn leven dat ik moet accepteren.
Ik moet het doormaken.
Ik moet het beleven.
Om er later, later iets moois van te maken.
Misschien anderen te begrijpen.
Misschien anderen te helpen.
Misschien naast een ander te staan
in zijn rotte leven.
God,
als U bestaat, wilt U mij dan de kracht geven?
Door: Cees van Wijgerden
Het gevoel dat een ander
over jouw leven moest gaan beslissen, deed pijn.
De uitspraak was hard.
Het is misschien wel te begrijpen.
Maar……ik voel me rot.
Niet naar huis, geen vrienden.
Alleen, helemaal alleen overgelaten
aan het lot.
Mijn toekomst stort in.
En nu maar wachten, wachten op het
onbekende.
Wat staat mij daar te wachten?
Waar ga ik naar toe? Drie
onbekende jaren.
Mag ik even kwaad zijn?
Mag ik teleurgesteld zijn?
Mag ik tegen alles aan schoppen?
Shit, dit had ik niet verwacht!
Ik ben opstandig en woede komt er in me boven.
Ik kan wel vloeken, klote zooi.
Alleen in mijn cel, daar kan ik huilen.
Alleen in mijn cel, daar kan ik mezelf zijn.
Wie begrijpt mij nou?
En toch…..
Ik moet doorgaan, ik moet er iets moois van maken.
Mijn leven moet zin krijgen, ik moet ver vooruit kijken.
Heel ver vooruit.
Dit moet ik vergeten,
Het is een moment van mijn leven waar ik doorheen moet.
Een moment van mijn leven dat ik moet accepteren.
Ik moet het doormaken.
Ik moet het beleven.
Om er later, later iets moois van te maken.
Misschien anderen te begrijpen.
Misschien anderen te helpen.
Misschien naast een ander te staan
in zijn rotte leven.
God,
als U bestaat, wilt U mij dan de kracht geven?
Door: Cees van Wijgerden